Op 6 december was het dan eindelijk zo ver. Na 5 maanden hard werken stappen we, samen met de technisch manager en een aantal oud-teamleden om half zeven ’s ochtends in de auto. Twee uur later komen we aan op onze bestemming: De LST-windtunnel van DNW, in Marknesse, Noordoostpolder.
Als aerodynamicus werk je het grootste deel van de tijd achter een computer. Vandaar dat deze ‘field-trip’ een buitengewoon welkome afwisseling was. Maar de belangrijkste reden voor de windtunneltest was uiteraard het verifiëren van de computermodellen. Al het ontwerpwerk gebeurt aan de hand van software, het is dus cruciaal om deze met de praktijk te vergelijken.
Na de sneeuw en drukte op de heenweg, is het tijd voor de laatste voorbereidingen in de windtunnel zelf. Aan het monteren van een windtunnelmodel zitten flink wat haken en ogen. De test-engineers van DNW vertellen ons dat een vlekkeloze start meer uitzondering dan regelmaat is. Maar na wat voelt als uren gebeurt het dan eindelijk, de ramen gaan dicht en de windtunnel komt op snelheid voor de ‘shakedown run’. Het is even spannend terwijl de windtunnel versnelt en versnelt totdat de lucht met bijna 300 km/u langs het model stroomt. Dan gaat de wind liggen en krijgen we uit de controlekamer te horen dat alles prima is.
Als de daadwerkelijke tests beginnen loopt alles voorspoedig. Binnen het uur is de eerste reeks krachtmetingen gedaan. De dag gaat verder met stromingsvisualisaties. Het model wordt volgeplakt met tufts, korte fluorescerende draadjes. Onder de blacklight geeft dit niet alleen nuttige, maar ook erg mooie plaatjes.
Na in de polder overnacht te hebben, om de verwachtte sneeuw te ontwijken, zijn we vrijdag weer om half negen in de windtunnel. Op de planning staat het maken van plaatjes met olie. Hiermee kan je zien hoe de stroming om het model zich gedraagt. Na het maken van foto’s moet het er weer af gepoetst worden, wat nog het minst leuke klusje is. Na het nodige aantal keren poetsen, verven en weer poetsen hebben we de gewenste plaatjes en kennen we het model volledig van buiten. Een mooi moment waarbij het hele team aanwezig was.
Naast de meetwaarden hebben deze twee dagen ons vooral ook een tastbaarder beeld gegeven van het gedrag van onze nieuwe zonneauto. Gewapend hiermee kunnen we weer hard aan de slag om het maximale uit het ontwerp te halen. Alles om te zorgen dat we op 6 oktober in Darwin aan de start staan met een winnende zonneauto.
Recent Comments