Woensdag 14 augustus, de eerste dag van een bijzondere reis. Tom en ik vertrekken samen met Cindy en Rogier een week eerder dan de rest van het team naar Australie. Cindy en Rogier als kwartiermakers naar Darwin, om onze leef- en werklocatie voor te bereiden voor de aankomst van het team. Tom en ik naar Adelaide, om de route van de World Solar Challenge ‘omgekeerd’ te rijden, om zo de weg te verkennen.

We verzamelen ’s ochtends op Schiphol voor vlucht MH 0017 naar Kuala Lumpur. Na het gebruikelijke inchecken, uitzwaaien (afscheidscomite, nogmaals leuk dat jullie er waren) en douane was het tijd voor een, goed verzorgde, vlucht van 12 uur. Eenmaal aangekomen in Kuala Lumpur hadden we net genoeg tijd om met z’n vieren een korte tour door de stad te maken.

’s Avonds hadden we de gelegenheid om ons in een hotel op te frissen voordat we de volgende vlucht naar Adelaide konden nemen. Ook hebben we afscheid genomen van Rogier en Cindy, die hun route richting Darwin vervolgden.

In Adelaide aangekomen hebben Tom en ik de bus naar de stad genomen waar onze huurauto klaarstond. De auto die ons 3000 kilometer naar Darwin zou brengen en die een deel van het team straks weer 3000 kilometer terug naar Adelaide gaat brengen. Na een paar dagen in Adelaide en een goed gesprek met Chris Selwood (de event director van de World Solar Challenge) zijn we richting het noorden gereden, de Australische outback in. Voor Tom en mij was dit de eerste kennismaking met het Australische binnenland. Het eerste stuk naar het noorden is redelijk bevolkt, maar na ongeveer 500 kilometer heb je af en toe het gevoel alleen op de wereld te zijn. Een weg die kilometers lang rechtdoor loopt, en zelfs, zo lijkt het, in de lucht verdwijnt.

Jeroen en Tom in Australie

Roadtrains, veeroosters (cattlegrids) van spoorstaven, roadkill (we hebben helaas meer dode dan levende kangoeroes) gezien. Al met al veel nieuwe indrukken op onze verkenningsreis van de route van de World Solar Challenge. De avonden hebben we meestal doorgebracht in roadhouses, vaak niet meer dan een tankstation met een restaurantje en een slaapgelegenheid. Hoe verder de outback in, hoe minder mensen en des ter meer bijzondere sfeer. We hebben veel van de reis geleerd, over de weg, aandachtspunten voor de race. Daarnaast zijn we ook nog wat lokale bijzonderheden tegengekomen (“please, do not drink the water from the tap, drink the provided rainwater instead”).

Afgelopen zaterdag zijn we in Darwin aangekomen, en waren we na twee weken weer als team compleet. De eerste werkdagen aan de andere kant van de wereld zitten er weer op. In de komende weken zullen ook andere teams arriveren in Darwin, iets waar we met zijn allen naar uitkijken.

Dit is ook een mooi moment om terug te kijken op de periode in Nederland. We hebben met zijn allen heel hard gewerkt om de afgelopen maanden een topprestatie neer te zetten, iets wat we met elkaar en al onze partners hebben kunnen bereiken. Nu is het moment om met de laatste voorbereidingen het maximale uit het team en de auto te halen. Alles om met elkaar de laatste 3000 kilometer af te leggen, een race naar het ultieme resultaat!